خوش آمدید

نورپردازی به عنوان یکی از بخش‌های جدایی‌ناپذیر معماری ؛در واقع، تعیین‌کننده‌ی زیبایی و کاربردی بودن محیط طراحی شده توسط معمار است. بنابراین، به برنامه‌ریزی با دقت و مهارت‌های بسیار بالایی نیاز دارد.

نورپردازی با توجه به محیط صورت می گیرد. تعیین میزان نوری که هر اتاق و فضا نیاز دارد، بسته به فعالیت‌هایی است که قرار است در آن محل صورت بگیرد.
شما می توانید با توجه به اینکه کاربری آن مکان خصوصی است یا عمومی؛ سطح نور مورد نیاز را به صورت لیست تنظیم کنید.
مثال:
نور بیشتر؛ لابی، آشپزخانه، اداره، فروشگاه، کلاس درس
نور کمتر؛ اتاق خواب، اتاق تلویزیون، گاراژ، کمد، حمام

نورپردازی کتابخانه سیاتل
معمار کتابخانه‌ی عمومی سیاتل با دقت زیادی میزان نیاز و استفاده از نور را در نظر گرفته تا برای هر فضا، ویژگی‌های خاصی را ایجاد کند. تمامی دیوار و سقف اتاق بزرگ مطالعه از شبکه‌ای از پنجره‌ها ساخته شده که مکانی روشن و عمومی را ایجاد می‌کنند. قفسه‌های کتاب دارای نورپردازی وظیفه‌ای هستند که به راحتی می‌توان آنها را تنظیم کرد.
اتاقهای گالری و خدمات رسانی نور کمتری دارند تا حالتی خصوصی‌تر داشته باشند.

متداول ترین نوع نورپردازی

نورپردازی عمومی:
این یکی از متداول‌ترین انواع نورپردازی است.
نور عمومی مانند پتو کل فضا را پوشش می‌دهد تا بتوانید فعالیت‌های مورد نظر خود را انجام دهید.
در رشته‌های سینما و عکاسی، منظور از نور عمومی، نور طبیعی موجود در داخل اتاق است.
در دکوراسیون، مفهوم نور عمومی به مفهومی که ابتدا توضیح دادیم بسیار نزدیک است
با این تفاوت که نور طبیعی در دکوراسیون به معنی طبیعی و یکنواخت نگه داشتن نور تا جای ممکن است.
با اینکه نور عمومی شما را قادر می‌سازد تا در فضا حرکت کنید یا کارهایی انجام دهید، اما برای کارهای ظریف روی اشیا یا تأکید بر فضاهای خاص مناسب نیست.

اگر به درستی اجرا شود، نورپردازی عمومی می‌تواند محیطی خارق‌العاده را خلق کند
تا بعد از یک روز پراسترس، مکالمه‌ای گرم با یکی از دوستان قدیمی خود داشته باشید.
از نور عمومی گاهی با عنوان «نور حسی» (mood lighting) یاد می‌کنند زیرا این نور انحناهای نرم صورت شما را در برگرفته و باعث گشاد شدن مردمک چشم می‌شود.
بعضی از باشگاه‌های یوگا نیز از نور عمومی نرم در کلاس‌های خود استفاده می‌کنند تا به دفع استرس از بدن کمک کنند